trefniś

trefniś
trefniś {{/stl_13}}{{stl_8}}rz. mos V, lm M. trefniśisie, D. trefniśisiów {{/stl_8}}{{stl_7}}'osoba zawodowo trudniąca się tworzeniem żartów, układaniem żartobliwych tekstów; błazen, żartowniś, prześmiewca': {{/stl_7}}{{stl_10}}Królewski, książęcy trefniś. Wśród kolegów z pracy uchodził za bawidamka i trefnisia. {{/stl_10}}

Langenscheidt Polski wyjaśnień. 2015.

Игры ⚽ Поможем сделать НИР

Look at other dictionaries:

  • trefniś — m I, DB. trefniśisia; lm M. trefniśisie, DB. trefniśisiów przestarz. «zawodowy żartowniś; błazen, wesołek» ‹z węg.› …   Słownik języka polskiego

  • błazen — m IV, DB. błazenzna, Ms. błaźnie; lm M. te błazenzny a. ci błaźni 1. «aktor cyrkowy występujący w roli komicznej; klown» Błazen cyrkowy. Grać rolę błazna. 2. «człowiek zachowujący się niepoważnie, ośmieszający się, stający się pośmiewiskiem;… …   Słownik języka polskiego

  • pajac — m II, DB. a; lm M. e, DB. ów 1. «postać z dawnej komedii włoskiej, arlekin; trefniś jarmarczny lub cyrkowy w charakterystycznym stroju, błazen» Pajace cyrkowi. Wędrowny pajac. przen. «pogardliwie o kimś zachowującym się niepoważnie, śmiesznie,… …   Słownik języka polskiego

  • wesołek — m III, DB. wesołekłka, N. wesołekłkiem; lm M. ci wesołekłkowie, te wesołekłki, DB. wesołekłków 1. «osoba o wesołym usposobieniu, skłonna do żartów, dowcipów; dowcipniś, żartowniś» Beztroski, sympatyczny wesołek. Usposobienie, natura wesołka.… …   Słownik języka polskiego

Share the article and excerpts

Direct link
… Do a right-click on the link above
and select “Copy Link”